Deze keer heb ik júllie hulp nodig !!!

Nooit gedacht dat ik deze blog nog eens nieuw leven zou inblazen… en deze blogpost is ook absoluut “off-topic”… maar zoals het spreekwoord zegt: in liefde en oorlog is alles toegestaan. En dus maak ik gebruik van dit platform (dat ik jarenlang gebruikt heb om mensen te helpen) om jullie hulp te vragen voor iets wat me héél erg nauw aan het hart ligt.

Stel je voor: je koopt een nieuwbouwappartement en zes jaar later krijg je te horen dat je op zes dagen tijd je appartement dient te verlaten omdat het hele appartementsgebouw (met 25 appartementen) onbewoonbaar verklaard wordt. Precies dát overkwam 25 gezinnen die in Sint-Truiden op de site Parc du Sud een appartement kochten in de Residentie Platanus. Ze moesten op minder dan een week tijd nieuwe huisvesting zien te vinden én hun hele hebben en houden verhuizen. Niet voor eventjes, maar voor onbepaalde duur… want er loopt een rechtszaak waarvan niemand kan voorspellen hoe lang deze gaat aanslepen. En nadien moet er dan natuurlijk ook nog een oplossing komen voor het gebouw zelf, dat hoogst waarschijnlijk grotendeels zal moeten afgebroken en opnieuw opgebouwd worden.

De getroffen gezinnen zijn zowel jonge mensen, die vaak een zware hypothecaire lening zijn aangegaan voor de aankoop van hun appartement, als oudere mensen die dachten hier zonder zorgen de herfst van hun leven te kunnen doorbrengen en daar vaak al hun spaarcentjes aan spendeerden. En nu moesten deze mensen niet alleen elders onderkomen zoeken, ze moeten – vaak naast de aflossing van hun lening – ook maandelijks huur betalen én de gemeenschappelijke en vaste lasten voor het appartement dat ze in eigendom hebben maar niet kunnen bewonen, blijven natuurlijk ook doorlopen. Tel daar bovenop de kosten voor gerechtsexpertises, advocaten, enz… en je begrijpt dat hen allen het water aan de lippen staat.

Misschien vragen jullie zich af waarom ik het nu specifiek voor deze mensen wil opnemen? Wel, in 2018 kochten wij een nieuwbouwappartement op dezelfde site (Parc du Sud) in een andere residentie, waar we inmiddels iets meer dan twee jaar wonen. Wij zijn bij de gelukkigen, want ons appartementsgebouw is opgetrokken in steen, uitgezonderd de penthouse die op dezelfde manier werd gebouwd als de hele Residentie Platanus. Maar die 25 gezinnen zijn dus als het ware onze buren en ik ken enkelen van hen persoonlijk. Ik kan je verzekeren dat heel deze zaak écht voor zwaar menselijke drama’s zorgt zowel op emotioneel als op financieel vlak en daarom wil ik geen enkele mogelijkheid onbenut laten om deze mensen te helpen.

Enkele maanden geleden kwam deze hele zaak al in het nieuws en een tijdje geleden werd meegedeeld dat er beslist is om een crowdfundingactie op te zetten om de grootste nood te helpen lenigen. Welnu, die actie is een paar dagen geleden effectief opgestart. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld de acties die zijn opgezet voor de deelnemers van het VTM-programma ‘Huis Gemaakt’, waar in recordtempo enkele honderdduizenden euro werd bijeengebracht, blijven de bijdragen voorlopig héél erg beperkt. En dan hoop ik toch met deze blogpost daar een klein beetje verandering te kunnen in brengen. Er zijn zo’n 350 mensen die deze blog volgen. Dat moet op zich al voldoende zijn om een verschil te kunnen maken, lijkt me. Dus wie het zich kan veroorloven, stort vandaag nog wat je kan missen. En heb je het zelf financieel niet breed, help dan door deze crowdfundingactie zo breed mogelijk kenbaar te maken bij je vrienden en kennissen, via facebook, twitter, mond aan mond… kortom op iedere mogelijke manier die deze mensen kan helpen. Alvast mijn oprechte dank en de dank van alle 25 gezinnen van Residentie Platanus.

Meer lezen over deze dramatische situatie én je bijdrage storten kan via volgende link: https://projects.koalect.com/project/34860

Aan alles komt een einde…

Toen ik acht jaar geleden begon te schrijven aan deze blog, was dat vanuit een heel grote gedrevenheid om zoveel mogelijk mensen op een zo eenvoudig mogelijke manier de weg te wijzen in de vaak ontoegankelijke wereld van de tegemoetkomingen en voorzieningen voor de ouderen (met of zonder dementie) en de mensen met een beperking.

Ik heb in eerste instantie mijn eigen ervaringen neergeschreven en gaandeweg mijn blog uitgebreid met het uitschrijven van allerlei procedures ivm het aanvragen van de meest courante tegemoetkomingen. Ook wat de ‘voorlopige bewindvoering’ betreft, had ik zoveel watertjes doorzwommen dat ik heel wat belangrijke informatie en wetgeving daarrond kon delen.

Inmiddels moet ik echter vaststellen dat al die procedures en dergelijke die ik uitschreef, ondertussen bijna allemaal achterhaald zijn. Op zich niet altijd zo’n slechte zaak, denk ik dan… want sommige regelgevingen zijn inderdaad verbeterd, vereenvoudigd of minstens iets toegankelijker geworden. Andere zijn gewoon veranderd. Maar dat maakt dus dat de informatie die ik hier bood – want inmiddels heb ik al een aantal pagina’s echt verwijderd – niet meer up-to-date was. En niets zo vervelend dan iets opzoeken op het internet en dan moeten vaststellen dat de informatie niet (meer) correct is.

Eventjes heb ik getwijfeld om deze volledige site dan maar te sluiten… maar het verhaal dat ik neerschreef, met al zijn emoties en ervaringen, inzichten en stille reflecties blijkt voor veel mensen nog steeds een bron van (h)erkenning te zijn. En dus blijft mijn blog bestaan… maar ga hier niet meer op zoek naar actuele reglementering en wegwijzers in de wereld van de tegemoetkomingen. De dingen die nog steeds actueel en interessant zijn, blijven bestaan. De rest is verwijderd… onder het motto ‘beter geen informatie dan verkeerde informatie’. Bovendien ben ik er ook van overtuigd dat heel veel mensen de weg inmiddels gevonden hebben naar de sociale dienst van hun mutualiteit… en dat is precies hét aanspreekpunt voor al jullie vragen.

En zo neem ik toch een beetje afscheid van jullie allemaal. Mijn blog blijft dan wel bestaan, maar de taak die ik mezelf acht jaar geleden stelde, zit er nu echt wel op. Ik heb gedaan wat ik kon… en naar mijn gevoel is er in die acht jaar ook heel wat bewogen in de goede richting en zijn er echt wel heel wat meer mensen die de weg vinden naar datgene waarop ze absoluut recht hebben. Het is dan ook met een warm en ook dankbaar gevoel dat ik deze laatste zinnen typ. Bedankt lieve lezers!

Lieve groet

Martine

Vraag van lezer Luc

Wie heeft er ervaring met de financiële gevolgen van een schenking op de maandelijkse uitkering THAB (n.v.d.r.: THAB = Tegemoetkoming Hulp aan Bejaarden)? Mijn ouders hebben reeds 30 jaar één minimum pensioen, 1 eigendom waar ze nog steeds in wonen en beperkte spaargelden (altijd zelfs lichtjes dalend…) Mijn moeder (87j) is hulpbehoevend en heeft reeds +10jaar recht op THAB (12Punten) en ontvangt dit ook maandelijks. Papa (91j) is nog altijd de mantelzorger. Dit financieel plaatje is dus al geldig van toen de tegemoetkoming in werking trad. Omdat de toestand van mijn moeder het laatste jaar toch merkelijk achteruit gaat, had de dokter voorgesteld om een nieuwe aanvraag in te vullen. Daar dit via de website steeds wel ergens vastliep hebben we contact genomen via de ziekenkas met een maatschappelijk assistent die de situatie ook een beetje kende. Heel de vragenlijst van wat nog fysiek mogelijk was, werd overlopen, het financieel plaatje werd uitgelegd en dan de vraag, is er een verkoop of schenking van eigendom geweest de laatste 10j? Ja, in september 2016 – op aanraden van de ‘reclame die er toen door de regering werd rond gemaakt om centen binnen te krijgen, hebben ze toen het huis in 100% naakte eigendom weggeschonken aan hun enige dochter. Er werd een realistische prijs bepaald door de notaris en alle rechten werden conform betaald. Ook de notaris heeft waarschijnlijk om deze reden geen verdere info gegeven? Maar nu ha, er was een schenking, dan werd er plots met 6% opbrengst gegoocheld en kwam onmiddellijk het resultaat, de punten blijven en zullen waarschijnlijk nog gezien de situatie wel worden aangepast, maar de financiële tegemoetkoming die valt weg en je zal zelfs moeten gaan terug betalen…. slik. Er is in het totaalplaatje niets gewijzigd – er is geen geld bijgekomen tegen 10jaar geleden – ze hebben ook beide de volle 100% vruchtgebruik, (beter dan bij een erfenis want dan valt bij overlijden van een partner 50% vruchtgebruik weg) en toch verklaard men dat de vergoeding komt te vervallen? Zelfs al zou op termijn de woning verhuurd of verkocht moeten worden als ze naar een verzorgingstehuis gaan, door de 100% vruchtgebruik hebben mijn ouders 0% nadeel en zullen de gelden steeds volledig voor hun welzijn aangewend moeten worden! Wat is hier dan actueel het nadeel of waar zit de verrijking in de inkomsten op dit ogenblik? Toch nergens? Er is enkel een successie voordeel maar daar is de staat van op de hoogte, ze waren zelf vragende partij met hun wijziging van de schenkingsrechten. Als we de simulatie proberen in te vullen op de website van Vlaamse sociale bescherming, komt er niet veel uit. De berekeningen in het kadertje van de schenking werken blijkbaar niet. Er komt niet automatisch een ‘resultaat’ te staan en het al of niet invullen of wijzigen van de verdeling naakte/volle eigendom geeft geen verschil. Nochtans Excel is goed ingesteld om automatisch te rekenen en er staat in de handleiding (volgens hun voorbeeld) dat dat wel degelijk een verschil in de berekening moet geven. Wie weet raad?